बल्गेरिया / नवप्रहार इंटरनॅशनल डेस्क
जगात अनेक ठिकाणचे बाजार आपल्या युनिक वस्तू साठी प्रसिद्ध आहेत. पण तुम्ही कधी वधूच्या बाजाराबद्दल ऐकले आहे काय ? नाही न ! चला तर मग , आज आम्ही तुम्हाला वधूच्या अश्या बाजारा बद्दल सांगणार आहोत. जे ऐकून तुमचा स्वतःच्या कानावर विश्वास बसणार नाही. अर्थात हे ठिकाण बल्गेरिया येथे आहे. ज्या ठिकाणी आपल्या सारखा सामान्य माणूस जावू शकत नाही. कारण तेथे जाण्यासाठी व्हिसा सह अन्य फोर्मलिटी कराव्या लागतात.
पण काही लोक आम्हाला चुकीचे ठरवू शकतात. कारण आपल्या देशातील अनेक राज्यात मुलींची संख्या कमी असल्याने मुलांना मुली मिळणे कठीण होऊन बसले आहे. आणि तुम्ही ऐकलेच असाल की आपल्या देशात ‘ आली लहर तर केला कहर ‘ असे करणारे लोक आहेत. त्यामुळे ते वधूच्या शोधासाठी बल्गेरिया येथे देखील जावू शकतात.
बल्गेरियामध्ये स्तारा जागोर नावाचं एक ठिकाण आहे. तिथे वधूंचा बाजार भरतो. हे ठिकाण जिप्सी ब्राइड मार्केट म्हणून ओळखलं जातं. इथे पुरुष आपल्या कुटुंबासोबत येतात व आवडीची मुलगी निवडतात. या बाजारात मुली पुरुषांना आकर्षित करण्यासाठी मेकअप करून सजून-नटून येतात. हाय हील्स, दागिने, मिनी स्कर्ट्स घालतात. इथे मुलाला जी मुलगी आवडते तिच्यासाठी सौदेबाजी केली जाते. मुलीचं कुटुंब मुलाच्या कुटुंबाने दिलेल्या किमतीशी सहमत असतील तर ते मुलगी त्यांच्याकडे सोपवतात. मग मुलगा मुलीला घरी नेतो आणि तिला बायकोचा दर्जा देतो.
हा बाजार कलैदजी समाजाचे लोक आयोजित करतात. समाजातले गरीब लोक आपल्या मुली इथे विकतात. लग्नात खूप खर्च होतो. ज्यांना मुलींच्या लग्नाचा खर्च परवडत नाही ते मुलींना या बाजारात आणतात. इथे मुलं आणि त्याचे कुटुंबीय येतात, आपल्या आवडीची मुलगी पसंत करतात. मुलीच्या घरच्यांच्या मागणीनुसार पैसे देऊन ते वधूला विकत घेतात. ही प्रथा बल्गेरियात वर्षानुवर्षं सुरू आहे. या बाजाराला सरकारची परवानगी नाही. तरीही ही परंपरा अनेक शतकांपासून चालू आहे.
मुलींची किंमत कशी ठरते
बल्गेरियातल्या वधूंच्या बाजारात मुलींची किंमत वेगवेगळ्या निकषांवर ठरते. व्हर्जिन मुलींची किंमत सर्वांत कमी तर घटस्फोटित किंवा कुमारी नसलेल्या महिलांची किंमत सर्वांत कमी असते. या समाजातल्या मुलींना कोणत्याही पुरुषाला भेटू दिलं जात नाही. जर तिला एखाद्या पुरुषाला भेटायचं असेल तर कुटुंबाची मंजुरी असावी लागते. या समुदायातल्या महिलांना डेट करण्याची परवानगी नाही. या बाजाराचे काही नियम आहेत. त्यानुसार फक्त कलैदजी समाजातले लोकच त्यांच्या मुली विकतात आणि याच समुदायाचे लोक त्यांना खरेदी करू शकतात. तसंच मुलीचं कुटुंब गरीब असायला पाहिजे. आर्थिकदृष्ट्या श्रीमंत कुटुंब मुली विकू शकत नाही, खरेदी केलेल्या मुलीला सुनेचा दर्जा देणं गरजेचं असतं.